Zgodnie z art. 49113 ust. 1 PrUp, do masy upadłościowej objętej likwidacją, wchodzi również dom jednorodzinny albo lokal mieszkalny, w którym zamieszkuje upadły dłużnik. Przedmiotowy lokal może być elementem masy upadłościowej, jedynie wtedy, gdy jest on przedmiotem odrębnego prawa własności lub spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu (do masy upadłościowej nie wchodzi: stosunek najmu, służebność osobista, umowa dożywocia, lokatorskie spółdzielcze prawo do lokalu).
Często, jednym z głównych kryteriów oceny celowości złożenia wniosku o upadłość konsumencką, jest porównanie sytuacji dłużnika w postępowaniu upadłościowym z przeprowadzeniem późniejszej egzekucji, w tym m.in. z lokalu mieszkalnego.
W przypadku egzekucji z lokalu mieszkalnego, dłużnik może dobrowolnie wydać nieruchomość i opróźnić lokal, bądź na mocy orzeczenia o nakazie eksmisji.
Egzekucja z lokalu mieszkalnego przebiega zazwyczaj w kilku etapach. Po pierwsze, następuje wezwanie dłużnika do dobrowolnego wykonania obowiązku opróżnienia mieszkania, gdzie komornik wysłuchuje dłużnika i ustala termin opuszczenia lokalu. Dopiero bezskuteczny upływ wyznaczonego terminu, uprawnia komornika do przymusowego wykonania obowiązku określonego w tytule wykonawczym.
Czy dłużnik ma prawo do innego lokalu lub pomieszczenia? Jeżeli z tytułu wykonawczego nakazującego opróżnienie lokalu służącego zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych dłużnika, nie wynika prawo dłużnika do lokalu socjalnego lub zamiennego, po upływie terminu wyznaczonego dłużnikowi do dobrowolnego opuszczenia pomieszczenia, komornik ustala, czy dłużnikowi przysługuje tytuł prawny do innego lokalu, w którym może on zamieszkać. Jeżeli dłużnikowi nie przysługuje tytuł prawny do innego lokalu, wówczas komornik zwraca się do gminy, o wskazanie dłużnikowi tymczasowego pomieszczenia (maksymalnie na okres 6 mc).
Jeśli gmina nie wskaże tymczasowego pomieszczenia dla dłużnika (ma na to 6 mc od złożenia wniosku przez komornika), komornik może usunąć dłużnika do noclegowni, schroniska lub innej placówki zapewniającej miejsca noclegowe wskazanej przez gminę.
Szerzej tematykę przeprowadzania egzekucji z lokalu mieszkalnego regulują przepisy Ustawy o ochronie praw lokatorów. Ustawa ta stanowi m.in., że wyroków sądowych nakazujących eksmisję nie wykonuje się w okresie od 1 listopada do 31 marca roku następnego włącznie, jeżeli osobie eksmitowanej nie wskazano lokalu do którego ma nastąpić przekwaterowanie.
Ostatnim etapem, jest usunięcie wszelkich ruchomości dłużnika z lokalu, niebędących przedmiotem egzekucji. Jeśli dłużnik nie dokona tego sam w wyznaczonym terminie, wówczas komornik usunie ruchomości i odda je na przechowanie na koszt dłużnika. Jeśli dłużnik, po otrzymaniu wezwania, nie odbierze swoich ruchomości, wówczas możliwa jest ich sprzedaż, a nawet zniszczenie.
W przypadku dalszych Państwa pytań i wątpliwości, zapraszam do kontaktu z adwokat bydgoszcz.
